Πριν 2 εβδομάδες αποχαιρετήσαμε την έκθεση του Martin Kippenberger : A Cry for Freedom ακριβώς όπως άρμοζε σε έναν τέτοιο ανατρεπτικό καλλιτέχνη...με ένα χαρούμενο πάρτυ υπό τις μουσικές της Kafka του Εν Λευκώ! Πώς;; Δεν προλάβατε να την επισκεφθείτε;;...Εντάξει, δεν πειράζει......εγώ είμαι εδώ!:)
Θα προσπαθήσω να σας ξεναγήσω στον κόσμο του Martin, όπως τον βίωσα εγώ τουλάχιστον στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Ήταν μια χαλαρή μέρα και, μια που δε με πίεζε ο χρόνος, αποφάσισα να αφιερώσω λίγο περισσότερο χρόνο από ότι συνήθως...Κι αυτό γιατί μου ήταν δύσκολο να καταλάβω το συγκεκριμένο καλλιτέχνη - πολλά του έργα μου θύμιζαν κακοπαιγμένες φάρσες! Το συννεφάκι της αμφιβολίας άρχισε να διαλύεται όταν διάβασα την παιδική του εμπειρία από τους χώρους των μουσείων,ένα κειμενάκι του που πολύ εύστοχα είχε τοποθετηθεί στην αρχή της έκθεσης...σε αυτό ο ίδιος ο καλλιτέχνης εξιστορεί το πως ο πατέρας του εμμέσως καθοδηγούσε τις προτιμήσεις εκείνου και των αδελφών του : κατά την επίσκεψη στο μουσείο ο πατέρας έβαζε ως διαγωνισμό στα παιδιά να διαλέξουν τον καλύτερο πίνακα και ο νικητής θα είχε έπαθλο ένα μάρκο. Φυσικά τα παιδιά απλά επέλεγαν αυτόν που θα ικανοποιούσε τον πατέρα ώστε να κερδίσουν και τελικά ήταν όλοι ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα! Το οποίο όμως θυσίαζε την ελεύθερη βούληση των παιδιών...κάτι που, όπως ο καλλιτέχνης ισχυρίστηκε με πάθος, συμβαίνει σε όλους μας όσον αφορά την τέχνη.
Όλα ξεκίνησαν μετά τον θάνατο της μητέρας του από την οποία κληρονόμησε αρκετά χρήματα ώστε να μπορεί να αφοσιωθεί στις τέχνες απερίσπαστος...Είχε αναπτύξει ιδιαίτερους δεσμούς με την Ελλάδα από τις συχνές επισκέψεις του στη Σύρο στο φίλο του Michel Wϋrthle όπου και ξεκίνησε το MOMAS ( Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Σύρου ). Ο τίτλος έρχεται σε αντιπαράθεση με το MoMA της Νέας Υόρκης - προσπαθώντας να ευτελίσει τη μοναδικότητά του. Το MOMAS φιλοξενήθηκε στους χώρους ενός εγκαταλελημμένου μισοχτισμένου σφαγείου. Εκεί υπό τη διεύθυνση του Kippenberger διάφοροι καλλιτέχνες πειραματίστηκαν με το θεσμικό ρόλο του μουσείου με μόνο περιορισμό να χρησιμοποιήσουν υλικά αποκλειστικά από το χώρο του σφαγείου και...η ειρωνεία κυριαρχούσε σε όλες της τις μορφές!!
Συνέχισα την περιπλάνηση όντας περίεργη να δω τι άλλο έχει σκεφτεί να αποδομήσει.... και δεν έμεινα καθόλου απογοητευμένη!! Κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του κατάφερε δημιουργήσει μια σειρά έργων χρησιμοποιώντας χαρτί αλληλογραφίας ξενοδοχείων από όλον τον κόσμο ( πολλά από αυτά δεν τα είχε επισκεφθεί ο ίδιος αλλά φίλοι του ).....
...προσπάθησε να ακυρώσει το ιδεώδες της ομορφιάς με μια εντελώς χιουμοριστική απόδοση του έργου του Lucian Freud, Benefits Supervisor Sleeping...
....έδειξε την αντιπαράθεση έρωτα - φρίκης του θανάτου επεμβαίνοντας στα έργα του φετιχιστή φωτογράφου Elmer Batters...
......επιχείρησε να μπει στα χνάρια του - his majesty! - Picasso ζωγραφίζοντας την τεθλιμμένη χήρα του Jacqueline, με κίνδυνο να χαρακτηριστεί υβριστικός.....
......και φυσικά υπήρξε απείρως σαρκαστικός με τον ίδιο του τον εαυτό και την εξάρτησή του από το αλκοόλ με τα έργα της σειράς Drunken Lamp, όπου το λάθος βρίσκεται στα όρια του επιτρεπτού στη γλυπτική και η λοξή γωνία της μεθυσμένης λάμπας αψηφά τους κανόνες....
Οι στύλοι που μοιάζουν με κορμούς, οι μεθυσμένες λάμπες, τα παυσίπονα στο πάτωμα, ο παραμορφωτικός καθρέφτης της πραγματικότητας ( που βλέπουμε στην αρχική εικόνα ) είναι όλα όσα βιώνει ένας άνθρωπος με πρόβλημα αλκοολισμού, όπως αυτός....
Έφυγα προβληματισμένη αλλά ευχαριστημένη από τον εαυτό μου που προσπάθησα να μπω λίγο στον αλλόκοτο κόσμο αυτού του ανθρώπου! Άλλωστε όπως και ο ίδιος ισχυρίζεται .....
δίχως πειραματισμό είσαι νεκρός!
Πολλά φιλιά!!!
y ❤️
Ενδιαφερουσα εκθεση!
ReplyDeletehttp://beautyfollower.blogspot.gr